‫سلام فاحشه!
تعجب كردی!؟... می‌دانم در كسوت مردان آبرومند، اندیشیدن به تو رسم، و گفتن از تو ننگ است! اما می‌خواهم برایت بنویسم.
شنیده‌ام، تن می‌فروشی، برای لقمه نان! چه گناه كبیره‌ای…! می‌دانم كه می‌دانی همه تو را پلید می‌دانند، من هم مانند همه‌ام
راستی روسپی! از خودت پرسیدی چرا اگر در سرزمین من و تو، زنی زنانگی‌اش را بفروشد كه نان در بیاورد رگ غیرت اربابان بیرون می‌زند !! اما اگر همان زن كلیه‌اش را بفروشد تا نانی بخرد و یا شوهر زندانی‌اش آزاد شود این «ایثار» است‌! مگر هردو از یك تن نیست؟ مگر هر دو جسم فروشی نیست؟
تن در برابر نان ننگ است.
بفروش! تنت را حراج كن… من در دیارم كسانی را دیدم كه دین خدا را چوب می‌زنند به قیمت دنیایشان.
شرفت را شكر كه اگر می‌فروشی از تن می فروشی نه از دین.
شنیده‌ام روزه می‌گیری، غسل می‌كنی، نماز می‌خوانی، چهارشنبه‌ها نذر حرم امام‌زاده صالح داری، رمضان بعد از افطار كار می‌كنی، محرم تعطیلی.
من از آن می‌ترسم كه روزی با ظاهری عالمانه، جمعه بازار دین خدا را به راه كنم، زهد را بساط كنم، غسل هم نكنم، چهارشنبه هم به حرم امام‌زاده صالح نروم، پیش از افطار و پس از افطار مشغول باشم، محرم هم تعطیل نكنم!
فاحشه!!!… دعایم كن
فریدون فرخزاد